(van haar website het volgende)
Geboren in 1935 als jongste telg in een gezin met 4 kinderen, een liefdevol gezin met veel mogelijkheden tot ontplooiing: ballet, pianoles, padvinderij, N.J.N. en, na het behalen van de eerste prijs bij een tekenwedstrijd, natuurlijk tekenles, tekenboeken vol. Gelukkig is veel bewaard door mijn moeder. Tekenen is een deel van mijn leven, tekenen is fundamenteel, een basis die je moet blijven ontwikkelen, vandaar dat ik al jaren teken bij de Lochemse modeltekengroep. Veel musici heb ik getekend tijdens concerten in de voormalige Synagoge van Lochem, ook kon ik tekenen bij de repetities van Introdans in Arnhem, flamenco in Groningen en kampioenschappen stijldansen in Slagharen. In mijn werk is de mens mijn grootste inspiratiebron.test
Wiebe Bloemena
(van zijn website het volgende)
De wereld van Wiebe Bloemena is er een van wonderlijke, soms spookachtige dromen. Zijn altijd zeer volle schilderijen zien er op het eerst gezicht idyllisch uit, met hun grillige bomen, wolkenpartijen, nachtelijke vijvers en, hier en daar, een schaap of hert. Toch blijkt er bij nader inzien altijd iets dreigends aan de hand, of het nu de smeulende vuren zijn die op sommige schilderijen tussen de stammen oplichten, of de bulldozers die onder je ogen bezig zijn de idylle te verpesten.
Met zijn vaak monumentale, inmiddels zeer indrukwekkende oeuvre gaat Bloemena, in 1960 geboren te Delden, zo zijn eigen weg. Een onbekende is hij al lang niet meer. Na zijn studie aan de AKI, had hij regelmatig exposities. Midden jaren. negentig was hij genomineerd voorde Wim Izaksprijs, met een schilderij dat door de toenmalige directeur van de AKI, Sipke Huismans, de Secretarisvogel werd genoemd. Evenals andere doeken die hij toen maakte, ging het om een voorstelling van een gesloten ruimte in grijs en wit, waarin in dit geval een prachtig geschilderde vogel figuur zat opgesloten.
Gemma Bouwman (Amsterdam) volgde haar opleiding aan de AKI in Enschede. Aanvullende opleidingen bij Jan Gierveld en Bart Falkmann (grafische technieken). Zij startte haar kunstzinnige carrière met etsen. Dit ging begin jaren ’90 ov
er in schilderen met olieverf.
Haar schilderijen treffen direct hun doel. Coloristisch van aard, met stevige streken op het paneel gezet vertaalt zij hier de avontuurlijke reizen die zij door het Midden Oosten, Zuid Amerika, Afrika maakt.
Flarden van alle impressies worden op verrassende wijze verwerkt tot abstract figuratieve sprookjes binnen het kader van het paneel.
Een marktplein, moskee, tempels, maar ook gedachten geven de kijker meer dan het plaatje. Je wordt erin gezogen en het verhaal kan beginnen.
Gemma Bouwman kan bogen op een indrukwekkende reeks van tentoonstellingen in Nederland, België en Duitsland.
Haar werk is in aangekocht door diverse bedrijven, waaronder de Rabobank, Philips, gemeente Almelo en particuliere verzamelaars.
(van haarwebsite)
Ankie van Huizen is in 1983 afgestudeerd aan de Academie voor Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam op non-figuratieve vergrotingen van bewegende dieren.
Zij heeft talloze exposities gehad in zowel Twente als daarbuiten.
Ankie van Huizen werkt momenteel voornamelijk met acryl en olieverf. Hoewel abstract, is het uitgangspunt bloemen, landschappelijke of menselijke vormen herkenbaar. Uitvergrotingen van een groter geheel lopen als een rode draad door haar werk.
Naast haar vrije kunstenaarschap isAnkie van Huizen ook werkzaam als cursusleidster in Almelo en Wierden, waar zij lessen in aquarel, olieverf- en acrylverftechnieken, pasteltekenen, portretteren en modeltekenen verzorgt. Als freelancer illustreert zij o.a. voor het dagblad Tubantia. In 2008 heeft zij tijdens de Atelier- en Theaterroute de eerste Almelose Herman Krikhaar Publieksprijs gewonnen. In 2011 won zij die prijs opnieuw.
(van haar website) Vincent maakt veelzijdig, dynamisch, puur kleurrijk, soms brutaal, vooral spontaan en humoristisch werk. Zij is door haar beweeglijke creativiteit uniek, gedreven, en zij is door haar obsessionele innerlijke drang dagelijks volop aan de scheppende arbeid in haar grote atelier. Haar uitbundigheid met kleurrijke verf mag er wezen.
In het werk van Rob Koenders staat het landschap centraal. Tijdens zijn reizen, meestal per trein, maakt hij kleine schetsen van het voorbijflitsende landschap.
(van haar website)
Mijn werk zou je kunnen omschrijven als ‘landschappelijk’
Door middel van structuren ontstaan sfeerbeelden die ik associeer met ‘landschappen’, die geen exacte kopieën van de werkelijkheid zijn. Meestal zijn deze weergaven een verbeelding van rust, verstilling en ruimte, hoewel ook het tegendeel kan ontstaan.
Elke afzonderlijke techniek geeft mij de mogelijkheid voor een andere benadering van wat ik wil verbeelden. Daardoor ontstaat totaal verschillend werk. Bij de etsen krijgt de emotie de boventoon, bij litho’s de vorm, bij zeefdrukken de kleurnuances. Bij de monoprints ga ik uit van de vormen en structuren van wegwerpverpakkingsmateriaal. Opleiding
1986-1991 Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag
Etsen, zeefdrukken, monoprints, acrylschilderijen
Wim Kwakernaak is in 1945 geboren in Leidschendam, later verhuisde hij naar Schiedam.
Tijdens deze periode studeerde hij aan de kunstacademie in Rotterdam, deze academie werd toen geleid door Pierre Janssen die later bekend werd door zijn kunstprogramma’s op de televisie.
Nadat Wim Kwakernaak een hele korte periode in militaire dienst is geweest ging hij in 1970 tekenles geven aan de huishoudschool in Vriezenveen en kwam hij in Twente wonen.
Later haalde hij zijn bevoegdheid handenarbeid en gaf hij les aan de scholengemeenschap in Holten en Goor.
Door deze werkzaamheden kon hij in zijn onderhoud voorzien. Hij wilde geen aanspraak maken op de contraprestatie, een regeling die kunstenaars subsidieerde.
Het werk van Wim Kwakernaak beperkt zich niet alleen tot schilderen hij maakt beelden van brons, klei en papier-maché.
Sinds een paar jaar is hij gestopt met lesgeven.
Nu werkt hij aan een groot project van 20 levensgrote gestalten [mensen] van papier-maché.
Wim Kwakernaak woont en werkt in Holten.
(van zijn website)
Jan Reudink (06/06/1939) is geboren in Lochem (NL) en woont en werkt in Sachsenburg in Oberkärnten (A) en in Ruurlo (NL). Op die wijze bevredigt hij zijn rusteloos bestaan. Bereisde hij voorheen vele landen om zijn inspiratie te vinden, thans denkt hij een compromis gevonden te hebben door te pendelen tussen zijn twee ateliers.
In de kunst duurt het vaak een leven lang alvorens een niveau bereikt is dat acceptabel genoemd mag worden. Het is onmogelijk om zich in korte tijd te ontwikkelen tot een kunstenaar die wat te zeggen heeft en dat ook nog tot uitdrukking kan brengen. Jan Reudink is een kunstenaar met een gedegen basis. Zijn schilderijen hebben wat te zeggen. Alvorens dat te bereiken worstelde hij reeds veertig jaar op kunstzinnig gebied met vele soorten verf en in vele technieken. Hij is niet alleen een kunstenaar geworden die wat te zeggen heeft, maar ook wat zeggen kan zodat het verstaan wordt.
Landschap-schilderen en onophoudelijk schetsen vormden hem om uiteindelijk uit te komen bij abstracte werken met een diepe innerlijke emotionele belevenis. Soms moeilijk te lezen, maar verstaat men de plot, dan is het werk onlosmakelijk met de aanschouwer verbonden. Jan Reudink wil zijn gevoelsleven in zijn werk tot uitdrukking brengen en dat lukt hem. Daarbij geeft hij zich bloot.
(van haar website)Ida Roekevisch, geboren Klein Braskamp,woont en werkt al haar leven lang in het lieflijke, tegen de Berkel aan gevlijde Achterhoekse dorpje Haarlo. Bezield van de omringende natuur schildert ze landschappen in emotioneel geladen kleuren.
En huizen zonder rechte lijnen, waar ook haar grote inspirator, de Oostenrijkse kunstenaar-architect-filosoof Hundertwasser, zijn leven lang voor streed. Rechte lijnen maken ongelukkig, vindt ze en verwijst naar de saaie, stratenlange, identieke blokkendozen, waarin mensen moeten wonen. “Die eenvormige massaliteit benauwt en laat amper ruimte voor individuele speelruimte en een eigen identiteit.” De huizen in haar werk zijn daarom speels en gedragen zich als mensen: ze dansen, huilen, glimlachen, hebben plezier en sluiten zich af van de boze buitenwereld.
Ze schildert vanuit een sterke innerlijk drang, die soms in de stille
eenzaamheid van de nacht een uitweg zoekt. Als ze een dag niet schildert
voelt ze zich als een ballon, die dreigt te knappen: haar emoties, haar ideeën,
Haar visuele boodschap, die ze thematisch uitdraagt via kleine series schilderijen, wordt
onderstreept door filosofisch getinte teksten, die de kracht van haar werk verdiepen.
Paul Tike heeft een groot deel van zijn loopbaan het kunstenaarschap met onderwijs gecombineerd. Hij is sinds 1999 fulltime beeldend kunstenaar in Almelo.
Tot 2000 is hij gespecialiseerd in aquareltechniek met figuratief werk zoals stilleven, landschappen, model en portret. Met tientallen exposities heeft hij internationaal bekendheid gekregen als aquarellist.
Nu worden er hoofdzakelijk schilderijen gemaakt in acryl en olieverf. Uitgangspunt is de mensfiguur. Het werken naar model is de belangrijkste inspiratiebron. Dynamische composities van licht en kleur waarin soms nog fragmenten van herkenbare voorstelling terug te vinden zijn. Sinds hij tevens vanuit zijn atelier in Frankrijk werkt, is landschap ook weer onderwerp geworden
(van zijn website)
Na een aanzienlijke loopbaan in creatief onderwijs, met gastdocentschappen in binnen- en buitenland (Frankrijk en Ierland), maar ook kunsthistorisch onderwijs heeft Peer van Veen (Tilburg, 1936) in het voorjaar van 2004 besloten alleen nog voor zichzelf te werken.
Hij beheerst diverse technieken: olieverf, aquarel, pentekeningen en pastelkrijt. Door de aanschaf van een drukpers verdiept hij zich momenteel in diverse grafische technieken. Tekenen en schilderen is een passie van hem en daarom wil hij zich niet beperken in zijn materiaalkeuze. Hierdoor ontstaan er ook ‘kruisbestuivingen’ tussen techniek en materiaal: welhaast schilderen met pastel of tekenen met verf.
Ook de thema’s in zijn werk zijn divers: landschappen, stillevens met ongebruikelijke voorwerpen, modellen en portretten. Zijn landschappen in het bijzonder spreken zeer tot de verbeelding. Deze komen tot stand tijdens of na zijn omzwervingen door de Franse Provence en Languedoc. Peer geen klassieke landschapsschilder. Zijn vergezichten, zonnebloemvelden of karakteristieke dorpen komen altijd enigszins gestileerd op papier of doek. Twente en de Achterhoek zijn ook een blijvende inspiratiebron met de houtwallen, de beken en de boerderijen en natuurlijk de onvolprezen IJssel met zijn fraaie wolkenluchten en reflecterende wateroppervlak.
an te Wierik (Hengelo 17-3-1954-24-8-2002)
De Haaksbergse schilder Jan te Wierik gaat in zijn werk terug naar het kind zijn en brengt op een zodanige speelse wijze een compositie tot stand die abstract kan zijn maar ook figuren, fabeldieren en landschappen op kunnen roepen die uitsluitend het denkvermogen van een kind kan evenaren. Hij maakte in 1996 het kinderkunstboek “Ik houd van snoep” en hij maakte in datzelfde jaar de schilderijen bij de vertaling van Lewis Carroll’s “De jacht op de snark” door de Oldenzaalse Henri Ruizenaar . In de biografie over Jan de Wierik door Dorothé Kurvers Jan te Wierik 1994-2002 zijn een aantal van zijn gedichten opgenomen.
(van zijn website)
Ben Zweerink, is tekenaar en schilder in tal van technieken, zoals inkt, krijt, pastel, aquarel, acryl, olieverf en soms een mix daarvan. Zijn onderwerpen zijn meestal landschappen en stadsgezichten, vanwege zijn fascinatie voor licht en ruimte.
Ben Zweerink is geboren te Coevorden en heeft in Arnhem de Academie voor Beeldende Kunsten gevolgd, waar hij ook de middelbare akten tekenen behaalde.
Op dit moment is Ben Zweerink in Holten woonachtig, waar hij naast zijn vrije werk ook enkele groepen van amateurschildersbegeleid.
